inwilliging

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  inwilliging    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·wil·li·ging

Woordherkomst en -opbouw

• naamwoord van handeling van inwilligen met het achtervoegsel -ing

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	inwilliging	inwilligingen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de inwilliging v

1. het iets toestaan wat door een ander gewild of geëist is

   ▸ Maar volgens een woordvoerder van de Haagse rechtbank is de rechter-commissaris maar twee keer tevergeefs naar Turkije is gereisd om inwilliging van het rechtshulpverzoek te bepleiten. Minister Van der Steur heeft daarna zijn ambtgenoot in Ankara gebeld om het getuigenverhoor alsnog van de grond te krijgen. De Turken hebben daar nog niet op gereageerd. Het OM zegt dat de wens om de Turkse getuigen te horen onverkort geldt.

   ▸ Mocht er tot 28 oktober worden doorgespeeld, dan zal dat ten koste gaan van de lengte van de voorbereiding van bondscoach Max Caldas en zijn ploeg op het WK, dat op 28 november in India begint. Voor de voorbereiding staan nu zes weken ingepland, maar zal bij inwilliging van de eisen naar vier weken gaan.

Synoniemen

• verlof, permissie, instemming, fiat, vergunning, inschikkelijkheid, goedkeuring, bewilliging

Gangbaarheid

• Het woord inwilliging staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.