• Afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord gangr, dat van het Protogermaanse woord gangr
Klasse m1
sterk
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   gangur     gangurinn     gangar     gangarnir  
genitief   gangs     gangsins     ganga     ganganna  
datief   gangi     ganginum     göngum     göngunum  
accusatief   gang     ganginn     ganga     gangana  

gangur, m

  1. (het) gaan, (het) lopen
  2. gang, manier van lopen
  3. corridor, doorgang, gang, passage
  4. loop (de loop der dingen)
  • [4]: gangur hlutanna
de loop der dingen