• IPA: /goː ʉːt fɾoː/
  • gå ut frå

gå ut frå

  1. overgankelijk bevroeden, gissen, uitgaan van, vermoeden
  2. overgankelijk aannemen, uitgaan van, veronderstellen, vooronderstellen
  3. overgankelijk starten, uitgaan van, van start gaan
    «Vi må ha facts å gå ut frå.»
    We moeten feiten hebben om ervan uit te gaan.
  4. overgankelijk beramen
  • [2]: gå ut frå at alt er rett
ervan uitgaan dat alles goed is
  • [3]: gå ut frå ein føresetnad
uitgaan van een veronderstelling
  • [3]: gå ut frå eit startpunkt
starten bij een uitgangspunt
  • [3]: ha en viss standard å gå ut frå
een bepaalde standaard hebben om ervan uit te gaan