fons
- erfwoord Uit Proto-Italisch *fonti-, misschien ook in Umbrisch funtlere “een zekere plaats met een bron ?”. [1]
- fons
fons m
- Frans: fonts “doopvont” m mv
- Italiaans: fonte v
- Nederlands: (doop)vont
- Portugees: fonte v
- Spaans: fuente v
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | fōns | fontēs |
genitief | fontis | fontum |
datief | fontī | fontibus |
accusatief | fontem | fontēs |
vocatief | fōns | fontēs |
ablatief | fonte | fontibus |
- ↑ Michiel de Vaan“Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages” (2008), Brill, Leiden - Boston, p. 230-231