fang

Niet te verwarren met: Fang

Deens

Woordafbreking

• fang

Werkwoord

fang

1. gebiedende wijs van fange

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /fɑŋ/

Woordafbreking

• fang

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord fang

Naar frequentie	6441

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	fang	fanget	fang	fanga fangene
genitief	fangs	fangets	fangs	fangas fangenes

Zelfstandig naamwoord

fang o

1. (anatomie) schoot
2. overspanning, spanwijdte
3. zo veel dat je kan nemen in je armen
4. gerei, onderwerp, materiaal (b.v. een woordenschat)
5. iets, dat iets kan opnemen (b.v. een windvang)
6. (natuurkunde), (verouderd) vadem

Synoniemen

• [5]: favn

Afgeleide begrippen

• [1]: dyrefabel
• [4]: gjerdefang
• [4]: ordtilfang
• [4]: tilfang
• [4]: trefang
• [5]: blikkfang
• [5]: romfang
• [5]: vindfang

Verwante begrippen

• [6]: spenn

Uitdrukkingen en gezegden

• [3]: et fang høy

een arm vol hooi

• [3]: et fang ved

een arm vol brandhout