• drif·te·vei
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   driftevei     drifteveien     drifteveier     drifteveiene  
genitief   drifteveis     drifteveiens     drifteveiers     drifteveienes  

driftevei, m

  1. (veeteelt), (verkeer) een pad die gebruikt wordt voor vee-aandrijvingen
    «Etter 60 års strid ble prinsippet om betaling for driftevei endelig avgjort av Stortinget i 1912.»
    Na 60 jaar controverse werd het principe van betaling voor transportwegen uiteindelijk in 1912 door de Storting beslist.
  2. (bosbouw), (verkeer) een weg die wordt gebruikt voor het transport van gebruikshout