• drie·ge·streept
  • samenstelling van  drie ht  en  gestreept bn , naar de markering met streepjes die gebruikt wordt achter letters die de noten uit dit octaaf aanduiden
stellend
onverbogen driegestreept
verbogen driegestreepte

driegestreept

  1. (muziek) aanduiding voor het octaaf tussen 1046 en 1976 Hz, waarbinnen de frequentie van de A precies 1760 Hz is en dat de hoogste noten bevat die een sopraan kan zingen
    • Het gebied tussen de 16 en 5000 Hz is onderverdeeld in octaven. Elk octaaf heeft zijn eigen naam. Van laag naar hoog zijn dit: subcontra, contra, groot, klein, eengestreept (ʹ), tweegestreept (ʹʹ), driegestreept (ʹʹʹ), viergestreept (ʹʹʹʹ), met als afsluiting C vijfgestreept (ʹʹʹʹʹ). [1]