distinctie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  distinctie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·tinc·tie

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onderscheiding’ voor het eerst aangetroffen in 1504
• Naamwoord van handeling van distingeren met het achtervoegsel -tie
• afgeleid van het Franse distinction of daarvoor van het Latijnse 'distinctio' (met het voorvoegsel dis-)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	distinctie	distincties
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de distinctie v

1. onderscheiding
2. beschaafdheid, standing

Synoniemen

• gedistingeerdheid, onderscheid, onderscheiding, verschil, voornaamheid

Afgeleide begrippen

• distinctief

Vertalingen

    1.   

Engels: distinction (en) Frans: distinction (fr) v

Spaans: distinción (es) v

Gangbaarheid

• Het woord distinctie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "distinctie" herkend door:

91 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.