distingeren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: distingeren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- dis·tin·ge·ren
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van het Franse distinguer of daarvoor van het Latijnse 'distinguere' (met het voorvoegsel dis-) met het achtervoegsel -eren
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| distingeren |
distingeerde |
gedistingeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
distingeren
- onderscheiden, een verschil maken, een onderscheid maken
- een voorkeur hebben voor, met onderscheid behandelen, voorrang geven aan
- zich onderscheiden door kennis, uiterlijk, beschaving
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord distingeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.