distingeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  distingeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·tin·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse distinguer of daarvoor van het Latijnse 'distinguere' (met het voorvoegsel dis-) met het achtervoegsel -eren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
distingeren	distingeerde	gedistingeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

distingeren

1. onderscheiden, een verschil maken, een onderscheid maken
2. een voorkeur hebben voor, met onderscheid behandelen, voorrang geven aan
3. zich onderscheiden door kennis, uiterlijk, beschaving

Afgeleide begrippen

• distinctie

Vertalingen

    1.   

Frans: distinguer (fr)

distinguir (es)

Gangbaarheid

• Het woord distingeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.