gedistingeerd
- ge·dis·tin·geerd
- In de betekenis van ‘voornaam’ voor het eerst aangetroffen in 1770 [1]
- vervoeging van distingeren: de stam met omvoegsel ge- -d [2]
| vervoeging van: | distingeren… |
| verbogen vorm: | gedistingeerde |
gedistingeerd
- voltooid deelwoord van distingeren
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | gedistingeerd | gedistingeerder | gedistingeerdst |
| verbogen | gedistingeerde | gedistingeerdere | gedistingeerdste |
| partitief | gedistingeerds | gedistingeerders | - |
gedistingeerd
- heel erg formeel en deftig
- ▸ Ze zag er gedistingeerder uit.[3]
- Het woord gedistingeerd staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gedistingeerd" herkend door:
| 95 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "gedistingeerd" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ gedistingeerd op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Victoria Holt“Vlucht van de zeven zwaluwen” (1992), Saga, ISBN 9788726484892
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
