• di·a·cri·ti·cum
enkelvoud meervoud
naamwoord diacriticum diacritica
verkleinwoord

het diacriticumo

  1. (taalkunde) een teken dat boven, onder of door een letter gezet wordt en nodig is voor de uitspraak
    • Deze z veranderde in het gebruik als diacriticum tot een klein, later gestileerd z'je onder de letter. [1]
  2. (sociologie) gedrag waarmee een groep zich van andere groepen wil onderscheiden
    • Volgens Kıray (…) is onderwijs voor dochters het diacriticum voor de overgang naar een westers geïnspireerd samenlevingsmodel (…) [2]