confisqueren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
confisqueren	confisquerend
confiscatie	geconfisqueerd
-	confiscabel

Uitspraak

• Geluid:  confisqueren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·fis·que·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verbeurdverklaren’ voor het eerst aangetroffen in 1467
• afgeleid van het Franse confisquer (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
confisqueren	confisqueerde	geconfisqueerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

confisqueren

1. overgankelijk (juridisch) van staatswege in beslag nemen

   • De grove winsten van de drugshandelaar werden geconfisqueerd. 

   ▸ Gelukkig werd er alleen wiet gevonden, dat wel geconfisqueerd werd maar waar verder geen straffen voor werden uitgedeeld.

   ▸ Maar Napoleon beloonde de in leven gebleven Letang door hem de oude naam en titels van het geslacht terug te geven, maar niet de bezittingen die tijdens de revolutie geconfisqueerd waren door het volk.

Synoniemen

• verbeurdverklaren

Vertalingen

    1. van staatswege in beslag nemen   

Duits: konfiszieren (de) Engels: confiscate (en), impound (en) Frans: confisquer (fr)

Italiaans: confiscare (it) Spaans: confiscar (es), decomisar (es) Zweeds: konfiskera (sv)

Gangbaarheid

• Het woord confisqueren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "confisqueren" herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.