compliceren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  compliceren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·pli·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verwikkelen’ voor het eerst aangetroffen in 1847
• afgeleid van het Franse compliquer (met het voorvoegsel com-) met het achtervoegsel -eren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
compliceren	compliceerde	gecompliceerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

compliceren

1. overgankelijk (nodeloos) ingewikkeld maken

   • De eenvoudigste zaken compliceerde zij verschrikkelijk. 

Antoniemen

• decompliceren

Verwante begrippen

• complicatie, complex, complicering

Vertalingen

    1.(nodeloos) ingewikkeld maken   

Duits: komplizieren (de) Engels: complicate (en)

Frans: compliquer (fr) Spaans: complicar (es)

Gangbaarheid

• Het woord compliceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "compliceren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.