brach

Duits

Uitspraak

• IPA: / bʀaːχ /

Woordafbreking

• brach

Werkwoord

brach

1. eerste persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van brechen

brach

1. derde persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van brechen

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /brax/

Woordafbreking

• brach

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het zelfstandig naamwoord bratr

Zelfstandig naamwoord

brach m bezield

1. (spreektaal) broer

Verbuiging

		enkelvoud	meervoud
nominatief		brach	braši / brachové
genitief		bracha	brachů
datief	korte vorm	brachu	brachům
	lange vorm	brachovi
accusatief		bracha	brachy
vocatief		brachu	braši / brachové
locatief	korte vorm	brachu	braších
	lange vorm	brachovi
instrumentalis		brachem	brachy

Synoniemen

• brácha m bezield

Afgeleide begrippen

• brášek m bezield

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)