beklagen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  beklagen    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈklaɣə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• be·kla·gen

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van klagen met het voorvoegsel be-.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
beklagen	beklaagde bekloeg	beklaagd
klasse 6 zwak -d gemengd	volledig

Werkwoord

beklagen

1. wederkerend zich ~: ontevredenheid uiten, klachten indienen

   • Ik beklaag me al jaren over die slechte service. 

   ▸ Bij een goede opvoeding hoorde dat je anderen niet tot last was, geen geld leende, geen erfstukken zoals schilderijen of iets anders verkocht, niet naar familieleden rende om je te beklagen.

2. overgankelijk iemands leed bejammeren

   • Zijn lot werd door zijn gehele familie en vriendenkring beklaagd. 

Vertalingen

    1. ontevredenheid uiten, klachten indienen   

Catalaans: queixar-se (ca) Deens: klage (da) Duits: sich beschweren (de), sich beklagen (de) Engels: complain (en) (to) Frans: se plaindre (fr) (de) Italiaans: lamentarsi (it), lagnarsi (it)

Hongaars: panaszkodik (hu) Pools: narzekać (pl), skarżyć się (pl) Spaans: quejarse (es) Tsjechisch: stěžovat si (cs) Zweeds: klaga (sv)

    2. iemands leed bejammeren   

Duits: bedauern (de), bemitleiden (de) Engels: pity (en) (to)

Frans: plaindre (fr) Spaans: compadecer (es)

Zelfstandig naamwoord

de beklagen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord beklag

Gangbaarheid

• Het woord beklagen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beklagen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Duits

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
beklagen	beklagte	beklagt
	volledig

Uitspraak

• Geluid:  beklagen    (hulp, bestand)
• IPA:

Woordafbreking

• be·kla·gen

Werkwoord

beklagen

1. wederkerend sich ~: zich beklagen.