assertief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  assertief    (hulp, bestand)
• IPA: /ɑsɛrˈtif/

Woordafbreking

• as·ser·tief

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zelfbewust’ voor het eerst aangetroffen in 1979
• afgeleid van assertie met het achtervoegsel -ief
• afgeleid van het Franse assertif of daarvoor van het Latijnse 'assertivus'

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	assertief	assertiever	assertiefst
verbogen	assertieve	assertievere	assertiefste
partitief	assertiefs	assertievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

assertief

1. mondig, zelfbewust

   • Hij was soms wel een beetje te assertief bij het agressieve af. 

   ▸ De Chantal die zij enkele maanden geleden had ontmoet, zou nooit zo assertief hebben gereageerd.

Verwante begrippen

• assertie, assertiviteit

Vertalingen

    1.   

Duits: selbstsicher (de), selbstbewußt (de) Engels: assertive (en) Frans: assertif (fr) v

Spaans: asertivo (fr) Zweeds: självsäker (sv)

Gangbaarheid

• Het woord assertief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "assertief" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.