ambulant
- am·bu·lant
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | ambulant | ambulanter | ambulantst |
| verbogen | ambulante | ambulantere | ambulantste |
| partitief | ambulants | ambulanters | - |
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘steeds op weg, zonder vaste standplaats’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1805 [1]
ambulant
- (medisch) in staat om te lopen
- zonder een vaste (stand)plaats
1. in staat om te lopen
- Het woord ambulant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ambulant" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "ambulant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
ambulant
ambulant