Rechning
- Rech·ning
- Afkomstig van het Duitse woord Rechnung zn , dat van de Middelhoogduitse woorden rechenungez zn , rechnunge zn komt, dat weer van het Oudhoogduitse woord rehhanunga zn komt
- Een Pennsylvania-Duits zelfstandig naamwoord met het achtervoegsel -ning
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Rechning | die Rechning | Rechninge | die Rechninge |
datief | re Rechning | der Rechning | Rechninge | de Rechninge |
accusatief | en Rechning | die Rechning | Rechninge | die Rechninge |
Rechning, v
- (financieel) rekening
- «Ich hab all mei Rechninge zu rechte Zeit bezaahlt.»
- Ik heb al mijn rekeningen op tijd betaald.
- «Ich hab all mei Rechninge zu rechte Zeit bezaahlt.»
-
En Rechning
Een rekening