• Bau·meesch·der
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Baumeeschder der Baumeeschder Baumeeschder die Baumeeschder
datief me Baumeeschder em Baumeeschder Baumeeschder de Baumeeschder
accusatief en Baumeeschder der Baumeeschder Baumeeschder die Baumeeschder

Baumeeschder, m

  1. (bouwkunde) architect, bouwmeester