Loulou (Maurice Pialat, 1979, Fr). De doorbraak van Pialat naar het grote publiek is een schitterend geacteerde en naturalistische liefdesgeschiedenis waarin de taal van het lichaam de emoties van de woordarme hoofdpersonen uitdrukt. Bourgeoisvrouwtje Isabelle Huppert valt voor half-crimineel Gérard Depardieu en trotseert jaloezie van hanige echtgenoot Guy Marchand. [1]
met een beperkte woordenschat
Zijn enthousiasme klinkt aanstekelijk, maar ook bijna te. „Ik heb enorme zin om te spelen en ik ben extreem gemotiveerd. Het wordt echt hot.” Woorden die je zou verwachten van een debuterend televisiesterretje of een woordarme voetballer, maar niet van Vladimir Kramnik, de flegmatieke einzelgänger die wars is van poeha en overdrijving. [2]
In een oppervlakkig verhaal geschreven in woordarme en grammaticaal simplistische zinnen beschrijft een meisje van onduidelijke en sterk wisselende leeftijd – soms een kind nog, dan weer boven de 18; soms preuts, dan weer exhibitionistisch – wat ze zoal doet met haar lichaam. [3]
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
