• volks·be·we·ging
enkelvoud meervoud
naamwoord volksbeweging volksbewegingen
verkleinwoord

de volksbewegingv

  1. (demografie) het gaan van grote groepen mensen van de ene naar de andere plaats
     Want als een bepaalde regeringsvorm werd ingevoerd of een bepaalde volksbeweging zich voltrok als gevolg van bepaalde geografische, etnografische of economische voorwaarden, dan kan de vrije wil van de mensen die in onze ogen die regeringsvorm of die volksverhuizingen hebben veroorzaakt, niet langer als oorzaak worden gezien.[2]
  2. breed gedragen politieke organisatie
     Hij noemt Soedan als succesvol voorbeeld. "Daar werd een dictatoriaal, crimineel regime omvergeworpen dat al dertig jaar werd geleid door een oorlogsmisdadiger. Ten koste van mensenlevens wierp een dappere volksbeweging het regime omver en plaveide de weg voor een democratische burgerregering. Een buitengewone prestatie."[3]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. “Oorlog en Vrede” (1869), van Oorschot, ISBN 978902825115 1
  3.   Weblink bron “'De kracht van veel protestbewegingen is dat ze geen leider hebben'” (29-12-2019), NOS