volbrengen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
volbrengen	volbrengend
volbrenging	volbracht

Uitspraak

• Geluid:  volbrengen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• vol·bren·gen

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  vol  en  brengen 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
volbrengen	volbracht	volbracht
zwak -cht	volledig

Werkwoord

volbrengen

1. overgankelijk geheel uitvoeren

   • Hij volbracht daarmee een waar meesterwerk. 

Synoniemen

• tot stand brengen

Vertalingen

    1. geheel uitvoeren   

Engels: accomplish (en)

Spaans: cumplir (es)

Gangbaarheid

• Het woord volbrengen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "volbrengen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.