Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·vol·le·di·gen
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van volledig met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
vervolledigen
vervolledigde
vervolledigd
zwak -d volledig

Werkwoord

vervolledigen

  1. overgankelijk iets compleet ofwel volledig maken, voltooien
    • Hij vervolledigde zijn rechtenstudie aan de Universiteit van Nancy. 
Synoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid