verloven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verloven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·lo·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘door trouwbelofte verbinden’ voor het eerst aangetroffen in 1634
• afgeleid van loven met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verloven	verloofde	verloofd
zwak -d	volledig

Werkwoord

verloven

1. wederkerend zich ~: iemand een (informele) belofte om te trouwen geven

   • De kroonprins verloofde zich met een burgermeisje. 
   • Hij doet haar een huwelijksaanzoek en ze verloven zich. 

Afgeleide begrippen

• verloving

Verwante begrippen

• ondertrouwen

Vertalingen

    1. iemand een (informele) belofte om te trouwen geven   

Duits: verloben (de) Frans: fiancer (fr)

Zelfstandig naamwoord

de verloven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord verlof

Gangbaarheid

• Het woord verloven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verloven" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.