verbaue
- ver·baue
- Afkomstig van het Duitse werkwoord verbauen
- Afleiding van het Pennsylvania-Duitse werkwoord baue met het voorvoegsel ver-
| vervoeging tegenwoordige tijd, aantonende wijs, bedrijvende vorm hele vervoeging zie verbaue/vervoeging | ||||
|---|---|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verbaue | |||
| verleden tijd |
(er, sie, es) hot verbaut | |||
| voltooid deelwoord |
verbaut | |||
| enkelvoud | meervoud | |||
| 1e persoon | ich | verbau | mir / mer | verbaue |
| 2e persoon | du | verbauscht | dihr / der dihr / der dihr / der ihr / er ihr / er nihr / ner |
verbaut verbaue verbaue verbaut verbaue verbaue |
| 3e persoon | er | verbaut | sie | verbaue |
| sie | verbaut | |||
| es | verbaut | |||
verbaue
- overgankelijk, (bouwkunde) door het dichtbij bouwen het uitzicht blokkeren