tinca
- tin·ca
- Van het Latijnse tinca.
enkelvoud | meervoud |
---|---|
la tinca | le tinche |
tinca v
- (straalvinnigen) zeelt
- «Il fiume era piena di tinche.»
- De rivier barstte van de zeelten.
- «Il fiume era piena di tinche.»
- IPA: /ˈtɪŋ.ka/
- tin·ca
tinca v
- (straalvinnigen) een kleine vis, mogelijk de zeelt
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | tinca | tincae |
genitief | tincae | tincārum |
datief | tincae | tincīs |
accusatief | tincam | tincās |
ablatief | tincā | tincīs |
vocatief | tinca | tincae |