• su·bli·ma·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord sublimatie sublimaties
verkleinwoord - -

de sublimatiev

  1. (scheikunde), (verouderd) het proces waarbij een vaste stof gevormd wordt vanuit zijn dampfase
    • De vorming van rijp is een vorm van sublimatie in de oudere zin van dat woord. 
  2. (scheikunde) het proces waarbij een vaste stof overgaat in zijn dampfase
    • Bij verhitting van een mottenbal zal deze sublimatie ondergaan. 
  3. (scheikunde) het proces waarbij een vaste stof eerst verdamping ondergaat en dan depositie
    • Sublimatie is een goede manier om een vluchtige vaste stof te zuiveren. 
  • Mogelijk omdat de zuiveringsmethode [3] gewoonlijk aangeduid wordt met "sublimatie" en het proces in beide richtingen omvat is de oorspronkelijke definitie [1] geleidelijk door zijn antoniem [2] vervangen.
91 % van de Nederlanders;
97 % van de Vlamingen.[3]