stippel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stippel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈstɪpəl / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• stip·pel

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands stippel, op te vatten als afgeleid van  stip zn  met het achtervoegsel -el

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	stippel	stippels
verkleinwoord	stippeltje	stippeltjes

Zelfstandig naamwoord

de stippel v / m

1. klein puntvormig of rond merkteken

   • Haar jurk had groene stippeltjes. 

Synoniemen

• stip

Hyponiemen

• hofstippel

Afgeleide begrippen

   

stippelamarant stippelbronzemannetje stippeleend stippelelfje stippelen stippelganzenvoet stippellijn stippelmot stippelmotten stippelrietboorder stippelschelp stippelsnuituil stippelspecht stippelsprietspin stippelvaren stippelzegge

Werkwoord

vervoeging van
stippelen

stippel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stippelen
   

   • Ik stippel. 

2. gebiedende wijs van stippelen
   

   • Stippel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stippelen
   

   • Stippel je? 

Gangbaarheid

• Het woord stippel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stippel" herkend door:

91 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.