stippelen
- stip·pe·len
- In de betekenis van ‘stippels vormen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1680 [1]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
stippelen |
stippelde |
gestippeld |
zwak -d | volledig |
stippelen
- overgankelijk van een reeks punten of vlekken voorzien
- Hij had een kant van de tekening gestippeld en de andere gearceerd.
- Het woord stippelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stippelen" herkend door:
98 % | van de Nederlanders; |
94 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "stippelen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be