• staal·hard
stellend
onverbogen staalhard
verbogen staalharde
partitief staalhards

staalhard

  1. (materiaalkunde) met hoge weerstand tegen deuken of krassen, zo hard als staal
    • De staalharde en messcherpe glasdeeltjes smelten als ze de vliegtuigmotor binnenkomen, bij een temperatuur van 1.400 graden. [2]
  2. (figuurlijk) buitengewoon krachtig of onwrikbaar
    • Die machine die voor mij een staalharde conclusie trekt, wat weet die nou van mij? [3]
  3. (figuurlijk) zonder menselijk gevoel te laten blijken
    • Wat een ieder bijblijft die Bapak heeft ontmoet, is de combinatie van een vaderlijke glimlach en staalharde ogen, waarin geen enkele emotie te bespeuren valt. [4]
90 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[5]