situeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  situeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• si·tu·e·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse situer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
situeren	situeerde	gesitueerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

situeren

1. overgankelijk plaatsen (in ruimte of tijd)

Verwante begrippen

• leggen, stationeren

Afgeleide begrippen

• situatie, situering

Vertalingen

    1.   

Engels: locate (en), place (en) Frans: situer (fr)

Spaans: acomodar (es), situar (es)

Gangbaarheid

• Het woord situeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "situeren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.