schoonschrift
  • schoon·schrift
enkelvoud meervoud
naamwoord schoonschrift
verkleinwoord

het schoonschrifto [1]

  1. een zeer fraai lettertype; een zeer fraai handschrift
     Ik zag de naam van mijn moeder, in sierlijk schoonschrift, en ook de mijne.[2]
     In 2016 schrappen Finse scholen de lessen in schoonschrift. Finse kinderen schrijven dan niet meer met een pen. In plaats daarvan krijgen ze les in typen, dat de Finnen veel belangrijker vinden.[3]


  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Victoria Holt
    “De geheimzinnige echtgenoot” (1976), Saga, ISBN 9788726955644
  3.   Weblink bron “Wie schrijft er nog met een pen?” (dinsdag 17 maart 2015, 13:48), NOS