• ryk·te
Naar frequentie 2997

rykte

  1. verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van rykke

rykte, o

  1. gerucht
  2. praatje, roddel
  3. faam, naam, reputatie, roep
  • [1]: høre rykter om noe
geruchten om iets horen
  • [3]: ha et dårlig rykte
een slechte reputatie hebben
  • [3]: ha et godt rykte
een goede reputatie genieten
goed angeschreven staan
  • ryk·te

rykte

  1. aantonende wijs bedrijvende vorm van rykke
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rykte     ryktet     rykte     rykta  

rykte, o

  1. gerucht
  2. praatje, roddel
  3. faam, naam, reputatie, roep
  • [1]: høre rykter om noe
høyre rykte om noko
  • [3]: ha eit dårleg rykte
een slechte reputatie hebben
  • [3]: ha eit godt rykte
een goede reputatie genieten
goed angeschreven staan

rykte

  1. genitief onbepaald onzijdig meervoud van rykte