roddelen
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- rod·de·len
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Jiddisch, in de betekenis van ‘kwaadspreken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1865-1870 [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| roddelen |
roddelde |
geroddeld |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
roddelen
- op een vervelende manier over anderen praten
- ▸ Ik kon niet meer interrumperen, niet vloeken, niet roddelen of oordelen.[2]
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
1. op een vervelende manier over anderen praten
Gangbaarheid
- Het woord roddelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "roddelen" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ "roddelen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018),
- ↑
Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be
Nedersaksisch
Werkwoord
roddelen
- roddelen; op een vervelende manier over anderen praten
Veluws
Werkwoord
roddelen
- roddelen; op een vervelende manier over anderen praten