ribbein
- rib·bein
Naar frequentie | 14606 |
---|
ribbein o
o | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ribbein | ribbeinet | ribbein | ribbeina ribbeneine |
genitief | ribbeins | ribbeinets | ribbeins | ribbeinas ribbeinenes |
- knekke et ribbein
een rib breken
- være så mager at en kan telle ribbeina
zo mager zijn dat je de ribben kan tellen
- rib·bein
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ribbein | ribbeinet | ribbein | ribbeina bijvorm: ribbeini |
ribbein o
- bryte eit ribbein
een rib breken
- vere så mager at ein kan telje ribbeina
zo mager zijn dat je de ribben kan tellen