pronomen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pronomen    (hulp, bestand)
• IPA: / proˈnomɛn / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• pro·no·men

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn pronomen, in de betekenis van ‘voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1626

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pronomen	pronomina
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het pronomen o

1. (grammatica) woord dat gebruikt wordt om naar een zelfstandigheid te verwijzen, zonder die te noemen

   • Hoofdstuk 4 gaat over aanspreekvormen; hoofdstuk 5 over het reflexieve pronomen ‘zich’ en het reciproque pronomen ‘elkaar’; (…) 

Synoniemen

• voornaamwoord

Hyponiemen

• steunpronomen

Vertalingen

    1.   

Spaans: pronombre (es) m

Gangbaarheid

• Het woord pronomen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pronomen" herkend door:

48 %	van de Nederlanders;
54 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

Uitspraak

• IPA: /pruˈnuə̯men/ (meervoud: /pruˈnuə̯mənɑ/)

Woordafbreking

• pro·no·men

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Latijnse pronomen.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pronomen	pronomina

Zelfstandig naamwoord

pronomen

1. (grammatica) voornaamwoord

Synoniemen

• voornaamwoord

Deens

Uitspraak

• IPA: /pʁʌˈnoːmɛn/

Woordafbreking

• pro·no·men

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Latijnse pronomen.

Zelfstandig naamwoord

pronomen o

1. (grammatica) voornaamwoord

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	pronomen	pronomenet	pronomener, pronominer	pronomenerne, pronominerne
genitief	pronomens	pronomenets	pronomeners, pronominers	pronomenernes, pronominernes

Synoniemen

• stedord

Verwijzingen

• pronomen in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Latijn

Uitspraak

• IPA: /proːˈnoːmɛn/

Woordafbreking

• pro·no·men

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van nōmen (naam, naamwoord) met het voorvoegsel pro-. Het voorzetsel pro betekent hier in plaats van.

Zelfstandig naamwoord

prōnōmen o

1. (grammatica) voornaamwoord

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /pɾuˈnuːmən/

Woordafbreking

• pro·no·men

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Latijnse pronomen.

Zelfstandig naamwoord

pronomen o

1. (grammatica) voornaamwoord

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	pronomen	pronomenet	pronomen, pronomener	pronomena, pronomenene
genitief	pronomens	pronomenets	pronomens, pronomeners	pronomenas, pronomenenes

Synoniemen

• erstatningsord, henvisningsord

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /pɾuˈnuːmən/

Woordafbreking

• pro·no·men

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Latijnse pronomen.

Zelfstandig naamwoord

pronomen o

1. (grammatica) voornaamwoord

Verbuiging

o	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	pronomen	pronomenet	pronomen	pronomena
genitief

bijvormen	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief				pronomeni
genitief

Synoniemen

• tilvisingsord
• (archaïsch) stadord

Zweeds

Uitspraak

• IPA: /prʊˈnoːmen/

Woordafbreking

• pro·no·men

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Latijnse pronomen. Dit woord is voor het eerst betuigd in het Zweeds in 1730.

Zelfstandig naamwoord

pronomen o

1. (grammatica) voornaamwoord

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	pronomen	pronomenet, pronominet	pronomen, pronomina	pronomenen
genitief	pronomens	pronomenets, pronominets	pronomens, pronominas	pronomenens