penitus
- afleiding van penes
penitus
- diep binnenin
- ver weg
- (overdrachtelijk) diep, vast
- grondig
- (Horatius) innig, hartelijk
- helemaal, volledig
- (bij bijwoorden en bijvoegelijk naamwoorden) geheel, volkomen, zeer
penitus
- (Plautus) binnenst, inwendig
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | penitus | penita | penitum | penitī | penitae | penita |
| genitief | penitī | penitae | penitī | penitōrum | penitārum | penitōrum |
| datief | penitō | penitae | penitō | penitīs | penitīs | penitīs |
| accusatief | penitum | penitam | penitum | penitōs | penitās | penita |
| ablatief | penitō | penitā | penitō | penitīs | penitīs | penitīs |
| vocatief | penite | penita | penitum | penitī | penitae | penita |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): penitior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): penitissimus | ||||||