ornaat

Karel Egon zu Fürstenberg II in het ornaat van een ridder in de Orde van het Gulden Vlies

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ornaat    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• or·naat

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘ambtsgewaad’ voor het eerst aangetroffen in 1624
• afgeleid van het Latijnse ornatus (uitrusting, tooi, kleding, gewaad, versiering) met het achtervoegsel -aat

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ornaat	-
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het ornaat o

1. de kleding die bij een ambt of waardigheid behoort (bijvoorbeeld het ornaat van een ridderorde of een koningschap)

Afgeleide begrippen

   

ornaatapalis ornaatelfje ornaatgaai ornaathoningeter ornaathoningzuiger ornaatlori ornaatmees ornaatminla ornaatpitta ornaattachuri ornaattiran ornaatzanger

Verwante begrippen

• ambtsgewaad, uniform, toga

Uitdrukkingen en gezegden

• In vol ornaat

• gekleed in het volledige ornaat
• (informeel) uitbundig gekleed
• (informeel) geheel naakt

Vertalingen

    1.   

Spaans: ornamento (es) m

Gangbaarheid

• Het woord ornaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ornaat" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.