opjuinen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opjuinen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɔpjœynə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• op·jui·nen

Woordherkomst en -opbouw

• eponiem, misschien beïnvloed door opjutten en ajuin samenstellend afgeleid met het achtervoegsel -en van  op bw  en  Juin en , een verwijzing naar broeder Juniperus , de metgezel van Sint-Fransiscus die vaak iets te ver ging in zijn goede bedoelingen, in de betekenis "opjutten" aangetroffen vanaf 1928 (zie vindplaats hieronder)

Werkwoord

opjuinen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opjuinen	juinde op	opgejuind
zwak -d	volledig

1. iemand aanzetten tot iets wat niet helemaal goed is

   ▸ Volgens Duijzer geldt hetzelfde voor topfuncties in andere bedrijfstakken en voor de politiek. „We laten ons opjuinen door consultants en dat soort types, die ons gaan vergelijken met anderen. Maar van vergelijken word je nooit gelukkig.”

   ▸ De christelijke scholengemeenschap Reggesteyn heeft drie leerlingen geschorst omdat ze betrokken waren bij een ‘geintje’ in het centrum van Rijssen. Ze stonden bij een groepje waarvan iemand (geen leerling van Reggesteyn) in een fles bessenjenever plaste. Na wat opjuinen door het drietal werd een andere schoolgenoot overgehaald het spul te drinken.

   ▸ De bladen hebben gewedijverd om het Olympisch kampioenschap in lengte der verslagen en in het opjuinen der voetbalgeestdrift.

Synoniemen

• opstoken, opruien, opfokken, opdrijven, ophitsen, opjutten

Gangbaarheid

• Het woord opjuinen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opjuinen" herkend door:

66 %	van de Nederlanders;
37 %	van de Vlamingen.