onderzoeker

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  onderzoeker    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• on·der·zoe·ker

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van onderzoek
• Naamwoord van handeling van onderzoeken met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	onderzoeker	onderzoekers
verkleinwoord	onderzoekertje	onderzoekertjes

Zelfstandig naamwoord

de onderzoeker m

1. iemand die een onderzoek uitvoert
2. (beroep) een beoefenaar van de wetenschap

   • De onderzoeker probeerde de gang van zaken te doorgronden. 

Synoniemen

• wetenschapper

Verwante begrippen

• onderzoek, onderzoeken

Vertalingen

    1. iemand die een onderzoek uitvoert   

Duits: Forscher (de) m Engels: researcher (en)

Frans: chercheur (fr) m Spaans: investigador (es) m

Gangbaarheid

• Het woord onderzoeker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "onderzoeker" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.