muiten
- mui·ten
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
muiten |
muitte |
gemuit |
zwak -t | volledig |
muiten
- inergatief het in opstand komen tegen wettige autoriteit (specifiek voor militairen of bemanningen van schepen)
- inergatief (valkerij) het jeugdkleed verwisselen voor het verenkleed van de volwassen vogel
- [2] ruien
1. in opstand komen tegen wettige autoriteit
de muiten mv
- Het woord muiten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "muiten" herkend door:
96 % | van de Nederlanders; |
87 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "muiten" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ muiten op website: Etymologiebank.nl
- ↑ muiten op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be