montuur

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  montuur    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• mon·tuur

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘inlijsting van een bril’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1913

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	montuur	monturen
verkleinwoord	montuurtje	montuurtjes

Zelfstandig naamwoord

montuur o/(v)

1. de houder waarin bijv. edelstenen e.d. worden gevat

   • De diamant is van het montuur losgeraakt. 

2. (optica) de houder waarin brillenglazen zijn gevat

   • Een bril met een randloos montuur is onopvallend. 

Synoniemen

• [1] vatting
• [2] brilmontuur

Vertalingen

    2. de houder waarin brillenglazen zijn gevat   

Duits: Fassung (de) m Engels: frame (en)

Gangbaarheid

• Het woord montuur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "montuur" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.