mette
- met·te
- Afkomstig van het Oudnoordse woord metta
mette
- overgankelijk verzadigen
- overgankelijk onderhouden
- overgankelijk, (figuurlijk) bedienen, tevredenstellen, verzorgen
- [2]: fylle
- [3]: tilfredsstille
|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | mette | m: metten v: metta |
metter | mettene |
genitief | mettes | m: mettens v: mettas |
metters | mettenes |
- met·te
- Afkomstig van het Oudnoordse woord metta
mette
- overgankelijk verzadigen
- overgankelijk onderhouden
- overgankelijk, (figuurlijk) bedienen, tevredenstellen, verzorgen
- [2]: fylle
- [3]: stette
- [3]: tilfredsstille
- [2]: umetteleg
mette
- gebiedende wijs van metta
mette
- gebiedende wijs van mette
m | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | mette | metten | mettar | mettane |
v | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | mette | metta | metter | mettene |