Lichtbreking
  • licht·bre·king
enkelvoud meervoud
naamwoord lichtbreking -
verkleinwoord - -

de lichtbrekingv

  1. (natuurkunde), (optica) het verschijnsel dat een bundel licht die onder een bepaalde hoek een medium met een andere brekingsindex betreedt daarin onder een andere hoek zich voortplant
    • De wet van de Nederlandse onderzoeker Snel beschrijft het fenomeen van de lichtbreking.