koppotig

Nederlands

1. Een koppotig weekdier heeft een krans van tentakels rond zijn mondopening.

Uitspraak

• Geluid:  koppotig    (hulp, bestand)
• IPA: / kɔˈpotəx / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• kop·po·tig

Woordherkomst en -opbouw

• leenvertaling van Frans  céphalopode bn , samenstellende afleiding van  kop zn  en  poot zn  met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	koppotig	koppotiger	koppotigst
verbogen	koppotige	koppotigere	koppotigste
partitief	koppotigs	koppotigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

koppotig

1. (zoötomie) met gespierde tentakels rondom de bek (zoals bij inktvissen), behorend tot of betrekking hebbend op inktvissen

   • Een pijlinktvis is een koppotig weekdier. 

   ▸ Men kan zich zelfs afvragen, wie er ten slotte in zulk een inktvisorganisme nog klaar zal zien, en of het niet al te koppotig is om iets anders te kunnen dan haar eigen voorwerp dood te wurgen.

Afgeleide begrippen

•  koppotige zn 

Gangbaarheid

• Het woord koppotig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.