koni
koni
- kennen
- Mi apenaŭ konas ŝin. – Ik ken haar nauwelijks.
infinitief | koni |
tegenwoordige tijd | konas |
verleden tijd | konis |
toekomende tijd | konos |
voorwaardelijke wijs | konus |
gebiedende wijs | konu |
- IPA: /kɔɲɪ/
- ko·ni
koni
- datief enkelvoud van kůň
- vocatief enkelvoud van kůň
- locatief enkelvoud van kůň
- instrumentalis meervoud van kůň
- ko·ni
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | koni | koniler |
genitief | koninin | konilerin |
datief | koniye | konilere |
accusatief | koniyi | konileri |
locatief | konide | konilerde |
ablatief | koniden | konilerden |
koni