klepel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klepel    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈklepəl/

Woordafbreking

• kle·pel

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘staaf in klok’ voor het eerst aangetroffen in 1272
• Naamwoord van handeling van kleppen met het achtervoegsel -el

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	klepel	klepels
verkleinwoord	klepeltje	klepeltjes

Zelfstandig naamwoord

de klepel m (de)

1. peervormige staaf die in een klok bij het luiden tegen de rand slaat en zo de klok geluid doet geven

Uitdrukkingen en gezegden

• Hij heeft de klok wel horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt

hij heeft iets gehoord, trekt conclusies, maar kent niet het totaalplaatje

Vertalingen

    peervormige staaf in een klok   

Duits: Klöppel (de) m Engels: clapper (en) Frans: battant (fr) m

Spaans: badajo (es) m

Werkwoord

vervoeging van
klepelen

klepel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klepelen
   

   • Ik klepel. 

2. gebiedende wijs van klepelen
   

   • Klepel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klepelen
   

   • Klepel je? 

Gangbaarheid

• Het woord klepel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klepel" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.