kipe
- ki·pe
- Afkomstig uit het Nederduits
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | kipe | m: kipen v: kipa |
kiper | kipene |
genitief | kipes | m: kipens v: kipas |
kipers | kipenes |
- ki·pe
- Afkomstig uit het Nederduits
kipe
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | kipe | kipa | kiper | kipene |
kipe, v