karabiner

Nederlands

[1] Een rode karabiner.

Uitspraak

• Geluid:  karabiner    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌkaraˈbinər / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• ka·ra·bi·ner

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans carabinier of afgeleid van  karabijn zn  met het achtervoegsel -er
  • [2] onder invloed van Duits Karabiner (Karabinerhaken)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	karabiner	karabiners
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de karabiner m

1. (techniek) haak met een scharnierend of schroefbaar deel dat de opening van de haak geheel kan afsluiten, m.n. gebruikt als onderdeel van een sportuitrusting

   • We trekken onze gordels aan en hij klikt het touw met een karabiner vast aan zijn gordel. 

2. (militair) (historisch) cavalerist, uitgerust met een kort geweer

Synoniemen

• [1] karabijnhaak
• [2] karabinier, karabijner

Gangbaarheid

• Het woord karabiner staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.