M2 karabijn.
  • ka·ra·bijn
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘buks’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1582 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord karabijn karabijnen
verkleinwoord karabijntje karabijntjes

de karabijnv / m

  1. (militair) een geweer met ingekorte loop en soms ook ingekorte schoudersteun
90 % van de Nederlanders;
95 % van de Vlamingen.[2]